Τον Μάη του 1886
στο Σικάγο τα εργατικά συνδικάτα
ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας τις 8 ώρες.
Το σύνθημα ήταν,
8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο!
Εκείνο το
Σάββατο, 1 Μαΐου 1886 ξεκίνησε η διαδήλωση ειρηνικά με χώρο συγκέντρωσης την
πλατεία Haymarket.
400.000 εργαζόμενοι
συμμετείχαν στην απεργία και πάνω από
80.000 στο Σικάγο
Ο επικεφαλής της αστυνομικής
δύναμης 1.350 ανδρών που είχαν παραταχθεί στη γύρω περιοχή διέταξε να διαλυθεί
η διαδήλωση. Μία βόμβα που έσκασε κοντά στους αστυνομικούς ήταν το έναυσμα
αυτοί να πυροβολούν αδιάκριτα στο πλήθος με ακόμα και σήμερα άγνωστο αριθμό
θυμάτων.
Το γεγονός αυτό
προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση, και η ημέρα αυτή γιορτάζεται παγκοσμίως ως
εργατική γιορτή.
Αυτό είναι το
ιστορικό μέρος, βάσει του οποίου γεγονότος καθιερώθηκε το 8ωρο
Σήμερα, 120
χρόνια μετά, βρισκόμαστε μπροστά σε έναν αρμαγεδδώνα εκφύλισης των εργασιακών
κεκτημένων.
Η μεθοδευμένη
κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η αντικατάσταση τους με ατομικές
συμβάσεις, ήρθε να ισοπεδώσει τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Αυτό σε συνδυασμό,
με την αύξηση της ανεργίας, μας φέρνει μπροστά σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.
Οι πολιτικές
εξελίξεις των τελευταίων μηνών στην Ελλάδα , και το προς ψήφιση νομοσχέδιο για
επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων με εν ισχύ τη μετενέργεια, και τον ΟΜΕΔ σε
ουσιαστικό ρόλο στη διαδικασία παραγωγής
συλλογικών διαπραγματεύσεων, αφήνει μία αχτίδα φωτός.
Πρέπει ως
εργαζόμενοι να είμαστε σε εγρήγορση
μέχρι να γίνει νόμος του κράτους
Βέβαια αυτό δεν
θα λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά θα αποτελέσει την αρχή, και τις βάσεις για να
επιλυθούν τα ζητήματα που καθιστούν τον εργαζόμενο δούλο, με την έννοια του
δούλου.
Η πλήρης
απασχόληση, η τήρηση του 8ώρου σε πενθήμερη εργασία και ο αξιοπρεπής μισθός
είναι οι τρεις βασικοί άξονες για τον πολιτισμό της εργασίας. Κάθε άλλο, είναι
βάρβαρο, ξενόφερτο, και μεσαίωνας!
Ο τεχνολογικός
οργασμός των τελευταίων δεκαετιών, επιτρέπει στις κοινωνίες να φέρνουν εις
πέρας το παραγόμενο έργο στα πλαίσια του 8ώρου.
Αντίστοιχα κατά
τον ίδιο τρόπο, και ο παραγόμενος πλούτος είναι ικανός να αποδώσει μία
αξιοπρεπή αμοιβή στον εργαζόμενο, ικανή να διαβιώσει.
Άρα, τα
τεχνάσματα της ενοικιαζόμενης εργασίας, με ότι αυτό συνεπάγεται, πρέπει να
καταδικαστούν από τους εργαζόμενους, ως τεχνάσματα υποδούλωσης του εργατικού
δυναμικού.
Για να έχουν
προοπτική οι κοινωνίες, πρέπει να γεννούν αξίες και πολιτισμό.
Οι αξίες και ο πολιτισμός
είναι άρρηκτα συνδεμένα με το 8-8-8
Και ως εργαζόμενοι
οφείλουμε να τα διαφυλάξουμε…..
