Οι ομαδικές αγορές θα μπορούσαν να "χτυπήσουν" αυτή τη διαδικασία φουσκώματος των τιμών εφόσον γίνουν πράξη. Αρκεί ένας φορέας να καταγράψει τις ημερήσιες, εβδομαδιαίες, μηνιαίες, ετήσιες ανάγκες μιας ομάδας ανθρώπων, και να προβεί σε ομαδικές παραγγελίες. Οι τιμές τότε μπορεί να μειωθούν έως και 80%!
Παράδειγμα, ένας καρδιοπαθής που παίρνει καθημερινά ένα χάπι για τη χοληστερίνη, αν ήταν στο σύλλογο καρδιοπαθών, αυτή η φαρμακευτική ουσία θα μπορούσε να παραγγελθεί ομαδικά και να καλύπτει τις γενικές ανάγκες του συλλόγου. Η τιμή του φαρμάκου θα έπεφτε κατακόρυφα.
Το πιο πάνω παράδειγμα το χρησιμοποίησα, για να δείξω βάση ποιας φιλοσοφίας θα μπορούσε να δράση η κοινωνία, διαμορφώνοντας τις τιμές των αγαθών
